Stoppen met “Koken voor de buurt”
Verhuizen
Het afgelopen jaar heb ik het “Koken voor de buurt” ook in Assendorp op de kaart proberen te zetten. Door onze verhuizing naar onze fijne stek in Assendorp, heb ik het koken, voor een dag in de week, daar weer opgepakt in februari.
Start
Ooit ben ik op deze manier begonnen met koken. Maaltijden maken voor de buurt. Je kon/kan via Facebook lezen wat ik die week kookte, altijd een soep en een pasta- of rijstmaaltijd (later uitgebreid met ook een salade). Buren (en (oud) collega’s, vrienden, familie, eigenlijk iedereen), kon de bestelling doorgeven en deze op de kookdagen op komen halen bij mij thuis. Je nam een bakje mee en die vulde ik (toen al bezig met milieubewuste keuzes;)).
Stoppen
Maar ik stop er mee…..met het vaste kookmoment in de week……..Geen makkelijke beslissing, een moeilijke zelfs, maar tja… de koek is op…. Een paniekmomentje kreeg ik vorige week, toen ik overlegde (met mezelf) wat ik zou doen…
Dinsdag=Kookdag
Die dag lag ik, voor de wekker ging, al wakker, na te denken over wat ik die dag ging doen.Het was dinsdag, kookdag. Eerst ontbijten en mijn jongste zoon naar school brengen. Daarna door, boodschappen doen, de ingrediënten halen voor het menu van die dag.Eenmaal thuis eerst de soep maken, daarna de salade en als laatste de pasta…………
Ik beleefde er altijd zo veel plezier in, in al deze dingen, ja zelfs de boodschappen doen maar het was ineens anders, het voelde anders, het voelde zwaar, de motivatie was er niet, ik was zelfs wat chagrijnig (lees enorm). Maar waarom?
Assendorp
Het liep al een tijdje een stuk minder goed dan in de begintijd, nu 4 jaar geleden. Na de verhuizing naar Assendorp, nu een jaar geleden, is het eigenlijk alleen maar minder geworden…. Toch wilde ik er (nog) niet mee stoppen….ik vond het zooo leuk. Dus na de zomervakantie toch door gegaan, hopend op een groter bereik.
Dubbel
Er waren zoveel leuke dingen gekomen door te koken voor de buurt, leuke contacten opgedaan, fijne praatjes met mensen en mensen die elkaar vonden bij mij in de keuken en kreeg ik ineens mijn eerste catering opdracht, hapjes op de bruiloft van mijn buren….
Het was niet alleen het koken, het was zo veel meer dan dat, voor mij…Zo is mijn bedrijf, nu 4 jaar geleden, geboren, door te starten met “koken voor de buurt” en dan nu toch denken aan stoppen…
Gevoel
Maar als ik stop….dan heb ik dat stukje van mij niet meer, hoe het allemaal begonnen is, mijn houvast in de week, mijn kapstok, mijn kindje…… Poehh…..Heb ik het dan wel hard genoeg geprobeerd?
Maar ook: ik voel dat het tijd is voor nieuwe dingen, een ander pad volgen, kijken waar het me brengt….Als ik deze deur dicht trek , gaat er ook weer een andere open…En dat is waar ik in geloof en dat voelt (nu) goed!
NiKooK
Gelukkig doe ik zo veel toffe en verschillende dingen; ik kook bij mensen thuis, als prive-kok, kook eens per maand voor het Streekrestaurant, mag lunches maken voor 100 man, geef kookworkshops, wordt gevraagd om een 5 gangen diner te koken op een boot, doe dinertjes en buffetten op locatie en ontmoet zoveel leuke, interessante mensen met wie ik over mijn passie (lees werk) kan praten!Hier ga ik natuurlijk mee door, mijn bedrijf blijft natuurlijk!
Wat nu?
De komende tijd ga ik bezig met het ontwikkelen van toffe kookworkshops, wil ik graag in andere keukens kijken (ik hoop dat er uitnodigingen volgen:)), wil ik tijd investeren in het vinden van mijn (ideale) klant en hoop ik een (semi) professionele, (bestaande!) keuken te vinden, waar ik (een paar keer per week) in de ochtenduren terecht kan om te koken/cateringopdrachten voor te bereiden ( als je nog een tip hebt, please, laat het me weten).
Dankbaar
Alle NiKooKers, enorm bedankt voor jullie vertrouwen in mij de afgelopen jaren! En dan een enorme #shoutout naar de diehards, die alle jaren mijn eten hebben besteld, ik ben jullie erg dankbaar, voor de complimenten en ook voor jullie gezelligheid!
Ik hoop jullie op een andere manier nog eens van dienst te kunnen zijn, tot ziens!
“Verandering van spijs doet eten”…BAM, ik ga ervoor!